Zondag 1 oktober

Op tijd wakker geworden, net even 8 uur in de ochtend volgens mijn telefoon. Lekker uitgeslapen dacht ik, echter op mijn horloge was het net even 7 uur. Heel raar dit, ik dacht dat mijn horloge achter liep en heb deze gelijk gezet. Omdat ons hotel inclusief ontbijt was hebben we daar heerlijk ontbeten met van alles en nog wat, prima verblijf. Na het ontbijt even langs de wasserette van het hotel gelopen, die zag er goed uit, mooie wasmachines en zo ook mooie drogers. En het bleek ook nog gratis, kijk daar houden wij Hollanders van. Omdat we deze dag een bezoek aan de wasserette gepland hadden, besloten we dat hier te doen. Dus hup de was in de wasmachine en lekker een bakkie gedaan op de kamer. Af en toe even gekeken en toen de was schoon was het geheel in 2 drogers gegooid, dat droogt dubbel zo snel volgens ons. Omdat het drogen even duurt hebben we in de tuinen van het hotel rondgewandeld, erg mooi aangelegd met vijvers, bankjes, bomen en grasvelden. Zeker drie kwartier daar doorgebracht, een groot terrein tot onze verbazing. Nadat de was gedroogd was de boel opgevouwen en alles in de auto gedaan.

Nu weer op pad naar onze volgende bestemming, van het plaatsje Leura naar het plaatsje Katoomba, een rit van zeker 8 km. Rond het middaguur reden we de parkeerplaats van ons Motel op. Het Motel heet 3 Sisters Motel, gelegen op loopafstand van de bezienswaardigheid 3 Sisters! Heel toepasselijk dit dus. Bij de receptie werden we alleraardigst ontvangen, gelijk ingecheckt in kamer 11. De house keeping was al bezig met schoonmaken, maar dit zou nog een half uurtje duren. Dat kwam mooi uit, we waren toch al van plan om naar de 3 Sisters te wandelen bij The Lookout Echo Point. Een wandeling van circa 10 minuten. We waren daar gelukkig niet de enigen, wat een volk daar. Allerlei nationaliteiten liepen daar rond, een waar “gekkenhuis”. Ook veel Australiërs omdat het schoolvakantie is, dat merk je volgens de locals die we hier en daar spreken. Na enige worstelpartijtjes en krachttermen uiteindelijk een plekje aan de rand van de Lookout bemachtigd, er moesten tenslotte toch foto’s worden gemaakt. Na al dit geweld zijn we terug gewandeld naar ons Motel waar onze kamer gereed was en de airco lekker aan stond. Omdat het erg warm was en we toch nog wat last hadden van de lange reis, hebben we na de lunch eerst maar een powernap gedaan. In de middag, die al aardig op gang was, hebben we wat boodschappen gedaan, wat gechilld en gedineerd. Met zonsondergang zouden we een verlicht pad gaan wandelen naar de Kotoomba Cascade Falls. Nu is het de afgelopen weken steeds rond 18 uur in de avond donker geworden, maar vandaag bleef het alsmaar licht, geen schemering zelfs. Op dat moment dacht ik terug aan mijn horloge die vanochtend op even 7 uur stond en mijn telefoon 8 uur aangaf. Het kon niet anders dan dat ze hier de zomertijd hebben ingezet!! Na enig speurwerk op het internet (wat zouden we zonder internet moeten vandaag de dag) bleek dat ik gelijk had. Om 2 uur afgelopen nacht hebben ze, zonder het ons te vertellen, de klok een uur vooruit gezet. Dus we waren eigenlijk vroeg wakker, hebben vroeg gelunched, vroeg een powernap gemaakt en vroeg gedineerd.

Rond 19 uur werd het eindelijk donker. Vanaf ons verblijf zijn we naar de verlichte route gelopen alwaar we op de Katoomda Cascade Falls uitkwamen. Door de belichting zag het er sprookjesachtig uit en was het er (gelukkig) erg rustig. Daar uiteraard een aantal foto’s gemaakt en alle trappen die we hadden afgedaald, weer omhoog gelopen. Een behoorlijke inspanning maar de moeite meer als waard. Rond 21 uur kwamen we moe maar voldaan weer bij ons Motel aan. Omdat het nog steeds heerlijk weer was heb ik, dorstig geworden van al dat wandelen, de gehele biervoorraad opgemaakt buiten op het bakje voor onze deur.

Maandag 2 oktober

Vandaag op tijd op om naar Scenic World in de Blue Mountains te gaan. Gisteravond laat de kaartjes reeds online gekocht (internet). Na het ontbijt vanuit het Motel naar het beginpunt gewandeld. De oplettende lezer merkt al dat alles hier, voor ons, op loopafstand zit. Bij het startpunt gekomen wilden we dapper instappen maar de toegang werd echter resoluut geweigerd door een pronte dame. Ze straalde veel autoriteit uit en legde beleefd maar doordringend uit dat we eerst onze polsbandjes beneden op moesten halen, dat hadden we nergens gelezen zeiden we nog beleefd. Maar ze bleef ons weigeren, dus wij maar naar beneden gelopen en ja hoor, daar zaten 2 vrolijke dames ons al op te wachten waar we de polsbandjes om kregen en gelijk een volledige uitleg wat we vandaag allemaal zouden kunnen doen. Na deze kleine vertraging zijn we weer naar boven gelopen en vol trots lieten we onze polsbandjes aan de pronte dame zien waarna we in de Scenic Skyway mochten stappen. De Scenic Skyway is een gondel welke ons over de vallei aan de overkant afzette. De bodem waar ik op stond was van glas en in het midden van de rit kijk je circa 270 meter naar beneden. Wel gaaf om op het glas te staan en de diepte in te kijken. Aan de overkant gekomen konden we op 2 manieren afdalen de vallei in. Of met de Scenic Railway of met de Scenic Cableway. Beiden kwamen in de vallei uit, circa 200 meter lager. In de vallei liepen een aantal wandelpaden welke je kan lopen. En dan kan je ook weer kiezen of je met de Railway of met de Cableway omhoog gaat. Wij kozen ervoor om met de Railway naar beneden te gaan, dit is een vernieuwde versie van de oude Railway welke door de mijnwerkers vroeger werd gebruikt om naar de kolenmijnen te gaan welke hier volop aanwezig zijn c.q. waren. Deze Railway gaat onder een hellingshoek van 52 graden naar beneden. Omdat we voorin zaten was het de beleving geweldig, we hingen in onze zitplaatsen zo stijl was het. Hier in Australië claimen ze dat dit de steilste Railway ter wereld is, maar je moet niet altijd alles geloven wat ze zeggen. Beneden aangekomen hebben we ruim een uur gewandeld in het regenwoud, langs oude kolenmijnen, mooie kreken en ook nog langs een soort van tentoonstelling van Dinosaurussen welke hier 90 miljoen jaar geleden geleefd zouden hebben. Uiteindelijk zijn we aangekomen bij de Scenic Cableway (grote kabelbaancabine waar 84 personen in kunnen) en daarmee weer omhoog gegaan.

Gezien alle belevingen eerst maar bijgekomen met een bakkie en een plakkie. Dit op een terras welke een ontzettend mooi uitzicht gaf over het dal en de Cableway. Omdat we onbeperkt gebruik mochten maken van de Railway en Cableway omdat we een dagpas hadden gekocht, besloten we nog een rondje te maken (we zijn tenslotte Hollanders). Nu in omgekeerde volgorde, naar beneden met de Cableway een stuk wandelen en weer omhoog met de Railway. Uiteindelijk zijn we weer Scenic Skyway gestapt welke ons terug bracht naar het startpunt. Hierna zijn we naar de Katoomba Falls gelopen en via de Katoomba Cascades teruggelopen (waren we gisteravond in het donker). Dus nu hebben we foto’s van zowel ’s avonds als overdag. Al met al hebben we een mooie ochtend en een stukje van de middag gehad. Wat ik vandaag heb geleerd is dat de Blue Mountains eigenlijk geen Mountains zijn, maar een plateau is op circa 750 meter welke in circa 90 miljoen jaar is uitgesleten, door wind en water, tot de vallei welke het nu is.

Toen zijn we teruggelopen naar ons Motel waar we hebben geluncht. Omdat het warm was op de kamer even omgekleed om met de auto naar een ander Outlook te gaan 16 km verderop. Net voordat we de auto in wilden stappen ging het brandalarm af op onze kamer. Waren we zo warm geworden van al dat lopen? Ik heb een aantal malen het alarm gereset maar het bleef maar afgaan. Uiteindelijk heeft Linda dit bij de receptie gemeld en zijn wij weggegaan, geen harde dat geluid.

Zoals gezegd zijn we met de auto op pad gegaan. Ons volgende doel was Bridal Veils Falls bij Govetts Leap Lookout, ruim 16 km verderop. Ook daar foto’s gemaakt en een wandeling, de moeite waard ook. Na een uurtje terug gereden naar het Motel want we wilden nog even terug naar de 3 Sisters waar we gisteren met nog 100.000 anderen waren. De locals hadden gezegd dat het er doordeweeks niet zo druk is. Dus auto geparkeerd bij ons Motel en wederom heen gewandeld. Gelukkig was het er net zo druk als gisteren, dan voel je je er niet zo alleen. Wederom veel Australiërs die eigenlijk zouden moeten werken ware het niet dat het Labourday hier is in Australië, een zogenaamde “Public Holiday”, een feestdag dus, zo ook voor ons dus met al dat volk. Toch nog een mooie wandeling gemaakt naar de brug bij de 3 Sisters dus niet voor niks gekomen. Op de terugweg hebben we lekker een biertje genomen bij een restaurant aan de rand van de vallei. Omdat het heerlijk was hebben we hier ook gedineerd en nog maar een biertje genomen. En omdat het Public Holiday was, mochten we ook nog eens 15 procent extra betalen voor ons diner! Dat schijnt in Australië normaal te zijn. Moe maar voldaan zijn we teruggelopen naar ons Motel en zit ik nu het blog te schrijven. Morgen gaan naar Sydney waar nog 4 nachten verblijven.

Groetjes, Rob