robenlinda.reismee.nl

Afscheid Witheren en op naar Brisbane

Dag 38, vrijdag 22 september

Omdat de vlucht van Irene gecanceld was konden we uitslapen. Wel hadden we nog een berichtje gehad van Irene dat ze mee kon met Cory op de vlucht naar Darwin deze om 6 uur vrijdagochtend. Een vlucht naar Brisbane zou op zijn vroegst zaterdag, misschien wel zondag worden. En dan ook nog niet eens rechtstreeks maar via via. Met Cory mee was de beste optie anders moest ze alleen een dag of wat verblijven. Later op dag, in de middag, zouden we met elkaar bellen.

Omdat wij niet van Irene haar auto afhankelijk wilden zijn hadden we zelf een auto besproken die we op het vliegveld van Brisbane zouden ophalen. Ik had het zo geregeld dat ik Irene op zou pikken om 6 uur ’s morgens, Irene mij naar het verhuurbedrijf zou brengen en we dan beiden met de auto’s naar huis zouden rijden! Nu moest ik met de auto van Irene naar het verhuurbedrijf rijden en daar onze gehuurde auto ophalen. Dus samen met Linda naar het verhuurbedrijf gereden en onze huurauto opgehaald. De auto van Irene hadden we om de hoek geparkeerd waar deze veilig stond in afwachting van haar thuiskomst. Linda en ik zijn rustig met de huurauto naar “huis” gereden omdat we dan met Marley naar een park konden rijden om haar uit te laten en te laten zwemmen.

Ruim in de middag belde Irene, vanuit Darwin bij Cory, dat ze pas maandag op een vlucht naar Brisbane mee kan. Het is namelijk kindervakantie geworden op deze vrijdag en half Australië is op stap. Haar vlucht komt dan in de middag aan op Brisbane. We zouden de exacte gegevens later krijgen als alles geregeld zou zijn. Linda en ik hebben toen samen overlegd dat dit gekkenwerk is, 4,5 uur vliegen op maandag naar ons en wij de andere (dinsdag)ochtend weg zouden gaan. En daarnaast moet Irene woensdag dan weer naar Perth vliegen (bijna 5 uur) om naar het werk te gaan. Met pijn in ons hart (en tranen in onze ogen) besloten we dit niet door te laten gaan. Dus we hebben Irene gebeld en gezegd dat ze bij Cory moet blijven en dat we de dagen die we samen hebben gehad moeten koesteren. Het is niet anders en de beste oplossing voor haar. Bijkomstig is dat Cory maandag de sleutel van hun nieuwe huis in Darwin gaat ophalen en gelijk zijn huisraad van zijn appartement gaat verhuizen naar hun nieuwe huis. Daar kan ze nu zelf bij zijn en zelf helpen (we zeiden al met een “gekke bek” dat Cory de vliegtuigmaatschappij had gebeld om de vlucht te laten cancelen). Ook Irene kon zich hierin vinden maar vond het ontzettend jammer dat we elkaar niet meer live zullen zien deze vakantie.


Dag 39, Zaterdag 23 september

Na het verdriet van gisteren moesten we de draad weer oppakken en zaken regelen. De auto van Irene staat in een zijstraat van het verhuurbedrijf en wij hebben de sleutel van haar auto. Dus Irene gebeld die zei dat dat geen probleem is. Ze heeft een valet parking op het vliegveld geregeld, daar konden wij de auto heen brengen en de sleutel afgeven bij het parkeerbedrijf. Dat doet ze zelf ook altijd als ze naar haar werk vliegt. Dan loopt ze zo naar de incheckbalie op 100 meter. En ook als ze terugkomt, loopt ze zo uit het vliegtuig naar haar auto. Scheelt veel tijd met wachten op een bus die je van en naar de parkeerplaats brengt, zegt ze.

Dus wij wederom naar Brisbane gereden (rit van 1 uur en 15 minuten), haar auto opgehaald en naar valet parking gebracht. Daar de sleutel afgegeven en een bakkie met plakkie gedaan in de vertrekhal. Het was half 11 ’s morgens en wij waren bijna de enigen die koffie dronken, de rest om ons heen dronk allemaal bier (dat is hier toch wel een dingetje dat drinken). Daarna een Uber geregeld die ons terug heeft gebracht naar onze auto (Linda vindt het helemaal niks om links te rijden in dit toch wel erg drukke verkeer).

In de middag lekker bij het huisje geluncht en besproken wat wij deze 2 dagen zouden gaan doen. Bij het huisje zitten wachten tot het dinsdag wordt, is geen optie. Linda kwam met het idee om naar Brisbane te gaan op zondag en daar 2 nachten te blijven. Brisbane vinden wij namelijk een hele leuke stad om te verblijven. En we hadden lang niet alles gezien daar, dus zo gezegd zo gedaan. De rest van de middag ingepakt. Nu zijn er lezers die weten dat wij onze koffers de eerste 2 weken hebben gemist en om die periode te overbruggen allerlei nieuwe kleding, toiletartikelen, schoenen en dergelijke hebben aangeschaft. Dus na het inpakken stonden er 3 grote reistassen, 2 reistrolleys, 1 koeltas en nog wat losse tasjes klaar om in de auto te prakken. Afijn, dat is de zorg voor morgen. We hebben als afscheid nog een keer in de lokale pub gegeten en gedronken. Morgen maar weer zien.

Dag 40, Zondag 24 september

We waren redelijk vroeg wakker. Als gewoonlijk stond Marley ons weer heel blij aan te kijken, ze heeft de laatste nachten bij ons in het huisje geslapen. Na een aantal hartelijke knuffels van Marley eerst maar even onder de douche gegaan en ontbeten. Daarna de laatste spullen ingepakt en de auto ingeladen. Dat was nog een aardige uitdaging met al onze bagage maar uiteindelijk zat alles erin. Voor vertrek bij Serina en Dave langs gegaan om afscheid te nemen. Ontzettend aardige, lieve mensen, zo ook hun kinderen. Toen nog met Marley knuffelen en op pad met een blik van weemoed.

Als eerder gezegd, op weg naar Brisbane. Omdat we vroeg waren leek het ons leuk om nog even door Ashmore (Irene haar woonplaats, onze vakantieplek van vorig jaar) te rijden op zoek naar de Ashmore Tavern (waar we met elkaar diverse keren hebben gegeten en gedronken), door naar het verblijf van vorig jaar en als afsluiting langs de bakker in het Southport Park Shopping Centre. Daar kochten we vorig met enige regelmaat heerlijk krentenbrood. Toen we bij de bakker binnen liepen lagen de krentenbroden ons al uitnodigend op te wachten. Naast de bakkerij zit een café, daar nog even een bakkie en plakkie gedaan en toen toch echt afscheid genomen en op weg naar ons hotel. Omdat het zondag was hadden we geen files en kwamen rond het middaguur aan bij het hotel. Gelukkig was onze kamer al klaar en konden we de auto op een afgesloten plek onder het hotel parkeren. Met de lift konden we onze tijdelijke inboedel (en dat is veel) ongezien naar onze kamer brengen. Ze zouden anders wel gedacht hebben dat we hier nooit meer weg zouden gaan. Na een paar heerlijke plakken krentenbrood zijn we te voet de stad ingegaan. Op weg naar de Southbank, circa 1,5 km vanaf ons hotel. Aan de Southbank staat een reuzenrad, ligt een strandje en groot openbaar zwembad. Tevens vindt je daar talloze winkeltjes, restaurantjes, koffiebarretjes en dergelijke. Omdat het een zondag was en kindervakantie was het er erg druk, maar ook erg gezellig. We hebben circa 2 km langs de Southbank gewandeld en toen zijn we een fiets/voetgangersbrug overgestoken naar de Botanische tuinen. Een bijzonder mooi park waar het ook erg druk was met locals en vakantiegangers. Daar nog even gezocht waar de lichtjesroute begint (het is een enorm park namelijk), dat zijn we morgenavond van plan om te gaan doen. Na enig navragen bleek het op korte loopafstand van ons hotel te zijn. We vroegen ook nog even hoe ze dat dan doen met die lichtjesroute nu al dat volk in het park aan het recreëren is. Nou zei de beste man, om 17 uur wordt iedereen uit het deel van de route verwijderd en dat deel wordt afgesloten. Om 18 uur gaat de lichtjesroute dan voor het publiek open en kan je binnenkomen als je een geldig kaartje hebt gekocht. Hierna zijn we naar het hotel gelopen om een powernap te doen, omdat we ’s avonds weer uit eten gaan bij Felons (zie vorige week woensdag). Om 18 uur naar zijn we naar Felons gewandeld, we lopen wat af. Het weer was zeker niet zo lekker als 1,5 week geleden. De temperatuur was 18 graden, maar de wind was kracht 5. We hadden warme kleding mee dus uiteindelijk hebben we toch nog lekker buiten aan de oever van de rivier gegeten.


Dag 41, Maandag 25 september

Vanochtend uitgeslapen en heerlijk ontbeten. Vandaag maar 2 uitstapjes op het programma, dus overal de tijd voor genomen. Ons eerste uitstapje was een boottocht over de rivier, richting zee en weer retour. Een tocht van bijna 2 uur waarbij je de stad, met alle mooie uitzichten, rustig aan je voorbij ziet glijden. Heerlijk ontspannen. Ook hier weer, wij weer aan de koffie, alle anderen aan de drank (in een redelijk hoog tempo). Variërend van bier, wijn en sterke drank. Blijft een dingetje: Australiërs en drinken. Na de boottocht zijn we weer richting het reuzenrad (Ferreswheel noemen ze dat hier) gelopen. Vandaar zijn we via het bloemenpad (allemaal bogen begroeid met mooie bloemen) naar dezelfde fiets/voetgangersbrug gelopen als gisteren. Nu langs de Botanische Tuin gewandeld en door naar het hotel. Eigenlijk dezelfde route als gisteren en toch weer anders beleefd. Onderweg nog even een Kebab genomen om de inwendige mens te versterken. In het hotel even rust gepakt en een groot deel van dit og geschreven. Om 18.30 uur zijn we, wederom wandelend, naar het Light Festival gegaan (het is hier om 18.00 uur donker). We hadden kaartjes voor 19.15 uur. Iets eerder dan dit tijdstip waren we op plaats van bestemming. Na het scannen mochten we doorlopen en de route aanvangen. We waren zeker niet alleen vanavond, ongelofelijk wat een volk er op de been was. In polonaise (of file) hebben we de route van 2 km gelopen. Ontzettend mooie kunstwerken van licht onderweg gezien, hier en daar ondersteund met prachtige muziek. Meer als de moeite waard om dit te doen. Na afloop nog even lekker een Saté gegeten en weer terug gelopen naar het hotel. Onderweg nog even de Bottleshop binnen gewandeld voor een lekker flesje Merlot, het vocht dient toch aangevuld te worden. Nu het laatste stukje blog schrijven en dan klaar. We hebben hier in Brisbane in 3 dagen circa 40 km gewandeld en ik moet zeggen, het was elke stap die we gedaan hebben waard. Brisbane heeft een ontzettend leuke vibe, mooie uitzichten en parken. Morgen weer tijd om op te stappen, dan gaan we richting Sydney met als eerste tussenstop Byron Bay. Daar schrijft Linda weer over.

Groetjes, Rob

Reacties

Reacties

Anneke

Bedankt weer voor de verhalen. Wat zal het slikken zijn geweest toen jullie beseften dat jullie, onverhoopt, Irene deze reis niet meer zouden zien. De uitleg waarom niet is helder en begrijpelijk, maar wel een teleurstelling voor beide partijen. ?Maar volgens mij heb ik al eens opgevangen dat Irene graag Nederland aan Cory wil laten zien en voor je het weet is het weer zo ver. Jullie hebben de draad weer goed om weten te pakken en alweer mooie dingen gezien. Ik vind Linda een held dat ze in dat drukke verkeer links heeft gereden. ?Nog hele fijne dagen samen.

Ton

Weet een mooi maar ook onroerend verhaal. Heel jammer dat jullie Irene nu niet meer treffen, maar, hoewel niet makkelijk, logisch dat jullie het zo opgelost hebben. Wel weer een hoop geregel en extra kilometers maken. Geweldig war jullie allemaal gedaan hebben. Moeilijk ook on afscheid te nemen van Marley, Serina , Dave en Ashnore. Gelukkig weer de draad op kunnen pakken en schitterende belevenissen gezien, met prachtige foto’s. Dus nog een aantal mooie dagen voor de boeg met de wetenschap dat Irene in warm en liefdevol gezelschap is bij Cory . Voordat je het weet zie je elkaar weer snel. Wordt vervolgd. Nog heel veel plezier en genot.

Hans S

Dat zat niet helemaal mee met de gedachte afspraken; tja met al dat gevlieg kan het helaas wel eens mislopen. Heel jammer voor jullie allemaal, maar zoals Anneke schrijft.., wie weet komt het jonge stel jullie in ons kikkerland spoedig opzoeken.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!