Hallo allemaal, het blog van vandaag gaat over meer dagen dan gepland. We hadden een druk programma gedurende onze uitstapjes naar Darwin en Cairns. En omdat we alleen handbagage mee hadden en geen laptop, vandaag de terugblik vanaf dinsdag tot aan vandaag. Veel leesplezier allemaal.

Dinsdag 5 september

Vanochtend vroeg opgestaan om naar het vliegveld van Darwin te gaan. Om half 8 kwamen Cory en Irene aanrijden om ons op te pikken bij het hotel. Vanaf het hotel een rit van wel 15 minuten dwars door het spitsuur van Darwin. Nou dat spitsuur kennen ze daar niet echt, er was wel verkeer maar geen enkele andere opstopping gehad anders dan de stoplichten. Op het vliegveld aangekomen parkeerde Cory de auto en liep met ons mee naar departures. In de vertrekhal was het erg rustig, dit in volledige tegenstelling tot wat wij in Nederland gewend zijn! Dus op naar de security om naar de gate te lopen. Ook in tegenstelling tot wat wij gewend ging Cory mee door de security en liep mee naar de gate. Al met al deden we vanaf de parkeerplaats tot aan de gate er circa 8 minuten over, ondenkbaar bij ons op Schiphol! Omdat we dus ruim op tijd waren hebben we nog even een bakkie gedaan en uitgebreid afscheid genomen van Cory. Wat een leuke, gezellige schoonschoon hebben wij gekregen.

Het vliegtuig vertrok op tijd en dus kwamen we op tijd aan in Cairns, zonnig weer en 30 graden. Nadat we de auto hadden opgehaald, zijn we naar ons nieuwe onderkomen gereden. Dat lag op 3 km van het vliegveld aan de rand van Cairns. Even de bagage gedropt en naar de haven gereden voor een lekkere lunch. Wandelend aan de boulevard liepen we langs enorm veel eettentjes waar een gezellige relaxte sfeer heerste. Ook liepen we langs een enorm openbaar zwembad, een soort van lagune met strandjes waar ook lifeguards aanwezig waren. Heel veel mensen maken hier gebruik van. Halverwege de boulevard zijn we op een terras aangeschoven en hebben we de welverdiende lunch genuttigd. Na de lunch moest Irene nog wat boodschappen doen en wij wilden nog een excursie boeken. Aan het eind van de middag zijn we naar het appartement gegaan en hebben we heerlijk rustig aan gedaan. Omdat we ’s middags uitgebreid hadden geluncht, hebben we op ons balkon een broodje gegeten en ’s avonds lekker een biertje met een chippie genomen. Op tijd naar bed en morgen vroeg op voor een ontbijt aan de haven en op stap naar het regenwoud om watervallen te bezoeken.

Zo wandelend ziet de wereld in Cairns er weer geheel anders uit dan Darwin. Wat wel hetzelfde is gebleven dat je niet in zee kan pootjebaden of een frisse duik nemen. Dit omdat ook hier zoutwaterkrokodillen leven en zwemmen. Wel een raar idee, maar we beginnen er aan te wennen.

Woensdag 6 september

Vanochtend vroeg opgestaan om te gaan ontbijten in de haven. Irene wist een leuk restaurantje waar je heerlijk kunt ontbijten (ze was hier afgelopen december ook geweest). Aan de haven aangekomen, lag er een enorm cruiseschip welke elke vorm van uitzicht benam. Wij zaten net nog redelijk en konden voor de boeg uitkijken naar zee. Prima ontbeten daar en toen op pad naar de watervallen. Dwars door een gebergte met bijbehorend regenwoud reden we in circa 1,5 uur naar onze eerste bestemming, de Millaa Millaa Falls. We hadden een adembenemend mooi uitzicht vanaf de voet van de waterval. We konden daar ook nog zwemmen maar we vonden het te vroeg en te fris om nu al een duik te nemen. Na circa een uurtje reden we door naar onze volgende bestemming, de Josephine Falls. Dat lag op een uurtje rijden. Al dat rijden werd beloond met wederom een prachtig uitzicht. Bij de Falls lag ook een “natural waterslide”, een spekgladde rotsformatie waar je met de stroom mee af kon glijden. Om daar te komen moesten we afdalen langs spekgladde rotsen, een ware uitdaging voor mijn ietwat corpulente lijf. Met de elegantie van een nijlpaard ben ik naar beneden geglibberd en in het water gedoken. Op naar de glijbaan. Met geen enkele mogelijkheid kwam ik de spekgladde rots op om naar de glijbaan te gaan. Gelukkig kwam Irene me de juiste weg wijzen, in het midden van de rotspartij zat een goot welke niet begroeid was met alg en stapje voor stapje ben ik omhoog gekropen. Uiteindelijk zijn Irene en ik 2 keer van de glijbaan naar beneden gegleden. Toen weer geheel in stijl de rotsen opgeklommen, waar Linda foto’s en filmpjes stond te maken, afgedroogd en naar de auto gewandeld. Daarna weer op “huis” aan in een rit van circa 1 uur. Als je de kaart van Australië bekijkt hebben we klein stukje gereden, maar bij elkaar was het een rit van 3,5 uur. Aan het eind van de middag zijn Linda en ik nog even naar Palm Cove gereden, een mooi strandje met palmbomen en wit zand. Ook daar stonden waarschuwingsborden om vooral niet het water in te gaan in verband met de kroko’s. Op de terugweg Irene opgepikt en naar de haven gereden voor het diner. Al met waren we ’s avonds erg moe en na een paar biertjes op ons appartementbalkon zijn we lekker gaan slapen.

Donderdag 7 september

Omdat Irene thuis nog wat zaken had te regelen in verband met haar aanstaande verhuizing, ging Irene eerder weg dan ons en hebben we haar ’s morgens op tijd naar het vliegveld gebracht. Om 8.15 uur hebben we haar gedropt bij de vertrekhal (een rit van wel 5 minuten) en zijn wij, omdat het bewolkt was, nog even naar het appartement gereden voor een bakkie. Gelukkig dat we dat deden, want om half 9 stond Irene weer voor de deur, gebracht door een aardige taxichauffeur, om haar telefoon op te halen. Na kordaat zoekwerk bleek deze uit haar tas te zijn gevallen in de auto. Met telefoon is ze weer vlug in de taxi gesprongen naar de vertrekhal en door de security naar de slurf van het vliegtuig. Ruim 2 minuten voor het boarden was ze daar, dus eind goed al goed. Linda en ik hebben de dag doorgebracht met een bezoek aan Port Douglas. Een leuk plaatsje aan de oceaan waar we behoorlijk hebben rondgewandeld. Bij terugkeer bij ons appartement hebben we de wandelschoenen aan gedaan en zijn we naar de haven gewandeld, circa 45 minuten. Daar wat gegeten en gedronken en weer terug gewandeld. Nog even op het balkon wat gedronken (’s avonds is het nog 25 graden) en weer op tijd naar bed.

Vrijdag 8 september

De excursie die we dinsdag hadden geboekt hebben we vandaag gedaan. We werden opgehaald bij een hotel vlakbij ons om de hoek in een grote touringcar. De bestemming was naar het treinstation bij Clearwater alwaar we met de Kuranda Railway een 2 uur durende rit naar een dorpje in de bergen gingen. Dat wil zeggen, 2 uur werd 4 uur omdat de controlekamer van al het treinverkeer in de staat Queensland een storing had. Alle treinen in de staat stonden dus stil. In eerste instantie werd er omgeroepen dat het wellicht een half uurtje zou duren, maar uiteindelijk duurde het zoals genoemd 2 uur stilstand. Dat was balen met een grote B, maar het duurde gelukkig voor iedereen even lang. Nadat de trein weer in gang was gekomen hebben we wel prachtige uitzichten kunnen bewonderen. Dus na 4 uur aangekomen bij het dorpje Kuranda in de bergen. Via een smal looppaadje zijn we het dorp ingelopen alwaar we eerst maar eens geluncht hebben. In het dorpje, dat bestaat voornamelijk uit restaurants, pubs en eetcafés, hebben ze ook een zogenaamde hippiemarkt. Kleurrijke gebouwtjes waar je sieraden, eten, drinken, massages en nog veel meer kan kopen. Erg leuk om doorheen te wandelen. Omdat we 2 uur vertraging hadden, hadden we niet alle tijd om alles te bezichtigen daar we op tijd de gondelbaan moesten “pakken” om naar ons vertrekpunt (het treinstation) gebracht te worden. De gondelbaan doet er circa 3 kwartier over om naar beneden te komen met 2 tussenstops onderweg (1^e stop na 15 minuten, 2^e stop na 10 minuten en laatste stop dalstation 20 minuten). Bij de eerste tussenstop zijn we naar de waterval gelopen, welke we onderweg met de trein ook hadden gezien, hier was het uitzicht echter veel mooier dan vanuit de trein. Het plateau waarop we liepen was van glas waardoor we circa 50 meter naar beneden konden kijken, erg griezelig dus. Het uitzicht zoals gezegd overwon de griezeligheid. De tweede stop was in het regenwoud waarover de gondels naar beneden gleden, wij hebben daar de korte wandeling genomen en zijn snel weer op gegaan voor het laatste stuk. Beneden aangekomen bleek, wonder o wonder, onze bus als 1,5 uur eerder vertrokken te zijn. Van de touroperator stond een mannetje en die gaf aan dat de volgende bus circa 1,5 uur later zou vertrekken. Daar we geen zin hadden om te wachten besloten we een Uber te nemen naar het appartement. Moe maar voldaan hebben we in ons appartement gegeten en zijn we wederom op tijd gaan slapen (we worden oud denk ik).

Zaterdag 9 september

Vandaag is onze vlucht terug naar de Gold Coast, alwaar Irene ons op komt halen. Nadat we de auto hadden weggebracht zijn we door de security gegaan, hebben we een bakkie koffie gedronken en moesten vervolgens boarden. Alles verliep zeer voorspoedig totdat we allemaal in het vliegtuig zaten. Geheel in lijn met onze treinreis van gisteren had het vliegtuig ergens een gebrek, welke eerst verholpen moest worden. Afijn, nu gelukkig maar 1 uur hoeven wachten en toen vertrokken. Zonder verder noemenswaardige perikelen geland op de Gold Coast. Irene stond voor de deur, dus instappen en wegwezen. Omdat we hongerig waren hebben we Burleigh Heads geluncht en zijn we naar haar huis gereden.

Al met al een leuke week gehad met als hoogtepunt de ontmoeting met Cory. We zijn ontzettend blij met onze schoonzoon Cory en dat we hem hebben ontmoet.. De extra kilometers reizen/vliegen zijn het meer als waard geweest.

Groetjes, Rob