Hallo allemaal,

We hebben ons blog weer opgestart omdat we bijna 2 maanden op pad zijn naar Irene. We gaan niet elke dag bloggen, maar om de paar dagen.

Dinsdag 15 februari om 12.30 uur door buurman Jan naar Schiphol gebracht. We waren keurig op tijd en stonden halverwege de rij om in te checken. Ineens stopte de bagageband ermee … Voorteken? Je zult je afvragen “voorteken”, ja, want we hebben nog veel meer meegemaakt….. dus lees rustig door. Na het inchecken van onze koffers door de security en douane. Dat verliep lekker. In het vliegtuig hadden we een lekker plekkie met zijn tweetjes, helemaal achterin én naast de gebedsruimte, waar ik vele mannen (trouwens ook vrouwen) op de grond heb zien liggen bidden, sommigen helemaal in witte handdoeken gewikkeld. Apart. Gaf ons ook een gevoel van onveiligheid dat bidden, wisten zij meer van dat vliegtuig dan wij?

De tijd (15.55 uur) om te vertrekken kwam naderbij, ging voorbij en bleef doorgaan… Er werd omgeroepen dat we nog wachtten op een paar passagiers van een connecting flight, die uiteindelijk om 16.30 uur binnen kwamen stormen. Dan gaan ze ook nog heibel maken over de zitplaatsen.. ik dacht nog, start de motoren en gáán. Toen werd er omgeroepen, dat we nóg een uur vertraging zouden hebben omdat het tijdslot verlopen was. Balen. Hopelijk halen we de aansluitende vlucht in Jeddah (is in Saoedi Arabië) nog… Uiteindelijk vertrokken we met anderhalf uur vertraging. We hebben een goede vlucht gehad met goede verzorging van de crew en we deden er 6,5 uur over, dit mede dankzij de gebeden. We vlogen met Saoedi Air.

In Jeddah hadden we door het late vertrek maar 25 minuten om over te stappen in plaats van 2 uur!! Linda al in de zenuwen dat we het niet zouden halen, dus even doorgerend… Toen kwamen we in de rij voor de immigratie te staan. Niet goed voor de zenuwen…. Gelukkig liep daar een mannetje die “Singapore” begon te roepen. We staken onze hand op. Toen ging alles in een sneltreinvaart. We mochten onder het lint door (dus niks geen immigratie en onze paspoorten laten zien), rennen (met dat mannetje) naar de security, mochten overal voor, gooiden onze handbagage op de band. Met een ander mannetje rennen via een sluiproute naar de ruimte om te boarden, boardingpass laten zien en snel het vliegtuig in. Binnen 5 minuten nadat we zaten zijn we vetrokken. We hadden het gehaald en kregen een lachbui in het vliegtuig over hoe we in het vliegtuig geraakten, net een slapstickfilm…. Linda zei nog voor de grap, hopelijk hebben de koffers het ook gered….

Na een goede vlucht van 9,5 uur landden we in Singapore. Via de douane (heel rustig daar) naar de bagageband voor onze koffers. Lang verhaal kort: de koffers waren NIET meegekomen vanuit Jeddah! We bleken met nog 3 andere passagiers te zijn met hetzelfde overstapverhaal als ons. Dus bij “lost and found” een formulier ingevuld. Volgens de baliemedewerkster zouden de koffers zo goed als zeker de volgende dag aankomen. Omdat we erg moe waren besloten we met een taxi naar ons hotel te gaan. Na aankomst in het hotel zijn we ergens gaan eten. Rob had iets met bami besteld en Linda met rijst. En ja, in Singapore eten ze niet met mes en vork, maar met stokkies! Rob bakte er niet veel van, maar het is uiteindelijk gelukt. Ik had meer geluk, want ik had iets met rijst en dan krijg je zo’n speciale lepel. Allemaal “elg lekkel hool”.

Om 20.00 uur weer terug in het hotel en om 20.15 uur gingen we bekaf naar bed.

De woensdag zijn we kwijt, omdat we in vliegtuigen zaten.

Donderdagochtend om 7 uur wakker, lekker geslapen allebei. Om 8 uur gingen we met de metro naar Chinatown. We zagen een lekkere broodjeszaak, wat broodjes gepakt en in de rij gaan staan om af te rekenen. Helaas, Cash only!! En dat hadden we dus (nog) niet. Dus de spullen bleven achter. Eerst maar eens een bank/ATM opgezocht en contant geld getrokken. In een andere zaak hebben we lekker ontbeten. Daarna Chinatown in. Erg leuk. Daarna door naar Marina Sands Bay hotel, waar je vanaf boven een prachtig uitzicht hebt op Singapore. We beschrijven dit even kort, want het wordt al een heel lang verhaal. Toen de hitte weer in, de luchtvochtigheid is hier zo hoog, we kunnen wel weer douchen. Het zou ook af en toe regenen (plu’s mee in de tas), maar geen regen gehad. Buiten snikheet, in de gebouwen airco (lekker). We gingen op tijd terug naar ons hotel (op de terugweg naar huis zijn we hier nog 2 volle dagen), waar Rob de luchthaven heeft gebeld of ze al iets wisten over onze koffers. Nee, helemaal niets!! We hebben voor alle zekerheid onze reisverzekering ook maar gebeld. We gaan vanavond op tijd naar het vliegveld en maar weer vragen bij lost and found. We vrezen het ergste…. Rob had namelijk gezien dat er zaterdag pas weer een vliegtuig vanuit Jeddah naar Singapore gaat en dan zijn we op rondreis in Australië. Dus dat waarschijnlijk eerst shoppen in Australië….. Wordt vervolgd. Maken wij wel eens wat mee? Nee, nooit!

Groetjes, Rob en Linda