16 en 17 mei 2022

Maandag

We hadden besloten dat als het mooi weer zou worden, dat we nog één keer met zijn drietjes een nachtje weg zouden gaan, een soort van afsluiting van onze vakantie. Wat blijkt, het werd mooi weer. Dus zondagavond gauw een onderkomen geboekt voor maandagnacht. We gingen naar de Sunshine Coast. Het was 2 ½ uur rijden, de chauffeurs wisselden elkaar af. Ik kan zeggen dat die coast zijn naam eer aan deed, het was zonnig en warm. Ons appartement was er een om u tegen te zeggen. Bij binnenkomst had je beneden 2 slaapkamers, ieder met eigen badkamer. Dan ging je een trap op en boven was een grote zitkamer met uitgeruste keuken en groot balkon met uitzicht op het zwembad, maar vooral uitzicht op het strand. Dat had Rob weer goed uitgekozen! Na een bakkie op ons mooie balkon, gingen we het dorpje verkennen. Het is niet groot, maar je krijgt daar echt zo’n vakantiegevoel. Tevens hebben we nog gekeken naar een restaurant voor ’s avonds. Wat stonden er prachtige huizen in de omgeving. We waren vooral zo blij met het mooie weer na al die dagen regen. Dit hadden we echt even nodig om de laatste paar daagjes, die we hier in Australië nog hebben, door te brengen. Het restaurant dat we hadden uitgekozen lag een paar minuten vanaf ons appartement. Het had zeezicht, maar ja, als het donker is, dan zie je die niet zo goed… we hebben daar heerlijk gegeten. Na nog een tijdje op ons balkon te hebben doorgebracht met lekkere versnaperingen en kaarsen, doken we ons heerlijke bed in.

Dinsdag

Om 9 uur de volgende ochtend gingen we naar een restaurantje verderop om te ontbijten. Ook weer zo heerlijk, zowel het ontbijt als de zon die al hoog aan de hemel stond. We hadden een vol programma en om 10 uur reden we weg. We gingen naar Noosa Beach, 15 minuutjes rijden. Daar zouden we naar het strand en een paar bezienswaardigheden bezoeken. Na de auto geparkeerd te hebben, wat was het al druk met auto’s én wat wel prettig is, je kunt in vele plaatsen (niet de grote steden) voor een bepaald aantal uren gratis parkeren, togen we naar het wandelpad waar de bezienswaardigheden aan lagen. Na een paar minuten wandelen wilden we toch heel graag naar het strand, dat naast het wandelpad lag. Echter, we hadden een plek uitgekozen waar je over keien naar beneden moest en niet een paar, maar een heleboel, je moest goed uitkijken voor je enkels! Maar het eindresultaat was, dat we eindelijk voor het eerst in de zee van Australië stonden, lagen, zwommen. Vooral voor Rob was dit een wens die uitkwam, haha. Hij had de laatste week al gezegd, dat of het nou weer of geen weer was, hij wilde / ging zwemmen in de (Australische) zee! Hierna wandelden we naar de pools, dat moest erg mooi zijn (Irene – onze gids – was hier al eerder geweest en we hadden er mooie foto’s van gezien). Na 20 minuten wandelen kwamen we bij een bord, dat de doorgaande weg naar die pools gesloten waren in verband met reconstructie. Helaas niet baden in de mooie “rots” pools. We konden nog wel door wandelen naar een mooi uitzicht, maar dat gingen we qua tijd voor het parkeren van de auto niet redden. Trouwens, langs het wandelpad hadden we al steeds een prachtig uitzicht op de zee en rotsen. We besloten terug te lopen en nog lekker op het strand te liggen. Zo gezegd, zo gedaan. We kwamen langs de auto, die we even verplaatst hebben (aan de andere kant van de weg!), want dan hadden we nog even langer tijd. We wilden namelijk ook nog lunchen. Na het zwemmen c.q. zonnebaden reden we naar het centrum van het dorp, Noosa Heads, een heel leuk plaatsje met vele restaurantjes en goede sfeer. Al snel hadden we een leuk restaurantje gevonden, lekker buiten op het terras. Na het bekijken van de kaart bleken al de lunchgerechten al op te zijn. We zijn maar opgestapt. Het werd al moeilijker om iets te vinden, we zaten al bijna op het terras van een fancy Italiaans restaurant en eigenlijk nog te overleggen en half staand of we het wel moesten doen, want de prijzen logen er niet om, begon de ober al water in de glazen te schenken en de menu’s aan ons te geven.. We hadden er geen goed gevoel bij en zijn zo weggelopen. Je had die ober moeten zien kijken. Wat een enge gladjanus was het. Uiteindelijk een simpel restaurantje gevonden in een soort van open winkelcentrum, maar het was zo lekker! Irene werd ondertussen ook nog gebeld door haar nieuwe werkgever met wat details. Ze gaat volgende week eerst in Perth werken, de eerste week van 6 tot 6 en de tweede week 7 nachtdiensten (en de nachten zijn behoorlijk koud daar werd haar verteld). Succes, Irene! Stoere dame. Wat een uitdaging!! Na onze lunch gingen we rijden, want het was de bedoeling om voor de rush hour (Anneke!) Brisbane te passeren, echter, we zijn te laat vertrokken en kwamen dus in de file terecht. Gelukkig viel het mee. Om 1700 uur zetten we Irene af bij haar thuis. Om 1900 uur hadden we nog afgesproken om de 2 mooie dagen af te sluiten in ons stamcafé. Zo gezegd, zo gedaan. Het werd ook even later als normaal en met wat drank op kwamen we in ons onderkomen, waar we nog even een drankje op ons “balkon” deden. Paar mooie dagen gehad en dat kwam niet alleen door het mooie weer.

Morgen (woensdag dus) de laatste volle dag van onze vakantie! Het afscheid nadert….

Groetjes,

Linda