Donderdag/vrijdag 12 en 13 mei 2022

Donderdag

Onze laatste volle week is ingegaan! Hoe snel gaat het toch!!

De ochtend stond een beetje in het teken van rommelen bij ons huisje. Het weer was ook niet al te best: regenen én regenen. Toch zijn we ’s middags naar wat malls geweest, want de hele dag hangen in het huis was ook geen optie. Echter, eind van de middag werden we alle twee zó moe ineens, dat we snel maar teruggingen naar ons onderkomen. We hebben een uurtje geslapen en toen waren we er weer. ’s Avonds hadden we namelijk een eetafspraak met Irene, na haar 4 dagen niet gezien te hebben. Het was gelukkig droog en wilden gaan lopen naar onze vaste pub, Ashmores Tavern Pub. Als we met zijn drietjes uit eten gaan, gaan we altijd daar heen. Voor Irene 10 minuten lopen, voor ons 15 minuten. Dan kan iedereen een drankje nemen. (Uit eten in Australië gaat als volgt: je bestelt je eten en drinken aan de bar en je moet gelijk betalen. Je neemt je drinken meteen mee naar je plek. Het eten wordt later gebracht. Je krijgt ook altijd een nummer mee, die je op de tafel moet zetten. Als je later nog eens een drankje bestelt, moet je dat weer aan de bar bestellen en gelijk betalen). We hebben weer lekker gegeten en weer herinneringen opgehaald, wat is dat toch leuk!

Met instemming van Irene kan ik vertellen dat Irene een andere baan heeft. Ze gaat aan de andere kant – in het westen nabij Perth – van Australië werken in de mijnbouw. Zoals jullie weten is zij dieselmonteur. Ze gaat niet in de goudmijnen zelf werken, maar de machines daar onderhouden. Ze gaat dan 14 dagen werken à 12 uur per dag en daarna gaat ze één week naar huis. Dat noemen ze fly in / fly out. Alles wordt verzorgd: vliegtickets, eten en drinken de hele dag, onderkomen met privé- kamer en badkamer. Het hangt er even vanaf waar ze precies gaat werken of ze een appartementje of een grote kamer in een gebouw krijgt. Ze moest een medische keuring ondergaan vorige week en ze is dus “goedgekeurd”, want daar hing haar aanname van af. Ze is helemaal happy. Ze was namelijk weer toe aan een nieuwe uitdaging en een hoger salaris. In haar oude baan / bestaan zat ze een beetje vast, ze wil namelijk verder. Te zijner tijd misschien een eigen huisje kopen o.i.d., vandaar dat ze ervoor heeft gekozen dit de komende tijd / jaren te gaan doen. Ze heeft erg veel zin in haar nieuwe job én uitdaging! P.S. Voor Marley wordt goed gezorgd. Ze vindt het wel verdrietig om haar twee-wekelijks te moeten achterlaten, maar ze is in goede handen. Ze wil – als haar nieuwe job haar bevalt – toch de kant opgaan van Perth en/of omgeving en dan kan Marley weer bij haar wonen. Ze moet zich maandag 23 mei melden aan de andere kant van Australië, Perth; de details en het vliegticket krijgt ze volgende week toegestuurd. Ze heeft haar huidige baan ook al opgezegd en volgende week is haar laatste werkdag. Ze gaat vanavond ook lekker een afscheidsborreltje alvast doen met de collega’s. We zien haar morgenmiddag weer. Wat zijn wij beretrots op deze stoere meid!!

Vrijdag

Het zou weer regenen vandaag, maar we zaten toch om 9.30 uur in de auto. We gingen naar Mount Tamberine. Daar heb je mooie uitzichten, hoewel we daar niet echt voor gingen, want met regen geen uitzicht, maar we wilden hiken naar een waterval. Het was ongeveer 35 minuten rijden. Het was een mooie rit door de bergen. En wat waren de weergoden ons vanmorgen goedgezind. Bij aankomst op de parkeerplaats was het toch droog. Hallelujah! Het was een makkelijke hike door een mooie bosrijke omgeving. De waterval (zoals jullie ondertussen weten, hou ik daar heel erg van. Irene zou zeggen: alle watervallen lijken toch op elkaar, maar dat is echt niet zo, maar zij was toch niet mee, ze moest werken) was ook prachtig. Na aankomst op de parkeerplaats gingen we naar het plaatsje Tambourine, waar we hebben geluncht. Ik moest eigenlijk naar het toilet, die buiten was, maar het begon toch te hozen!! Ik kon het nog wel even ophouden…. Na de lunch besloten we naar het Springbrook NP te rijden en daar hopelijk weer een hike te doen; misschien zou het daar ook weer droog zijn? Wishful thinking…. Het was ook weer een mooie rit daar naar toe, ongeveer een uur, maar het bleef maar “donker” met af en toe regenbuien. We hebben daar wat rondgereden en zagen een mooie hike + waterval (uiteraard), dat zou 2 uur alles met elkaar duren, maar het was al halverwege de middag en moesten nog een uur terug rijden. De lucht zag er ook donker uit. We besloten om terug te gaan naar ons onderkomen en deze hike tot (waarschijnlijk) zondag te bewaren, want het ziet er naar uit, dat het weer toch iets beter gaat worden. Al met al een leuke dag geworden. Het gaat gelukkig minder regenen. Dat is trouwens ook hard nodig, want in Brisbane, één uur verderop, zijn er al overstromingen. We wilden daar eigenlijk eerdaags nog naar toe, maar ik ben bang dat we dat op een volgende reis zullen moeten doen. Australië is eigenlijk niet voor regen gebouwd, je ziet op vele plekken dat het water gewoon niet wegloopt. Op de terugweg vanmiddag reed Rob ook al in een soort van aquaplanning, je ziet het gewoon niet liggen; hij moest goed tegensturen, we zaten al op de andere rijbaan. Hij reed gelukkig niet hard en er waren geen tegenliggers…. Maar een ongeluk zit in een klein hoekje.

Groetjes,

Linda