Maandag 25 april 2022

Wij zitten nog steeds in het mooie huis aan het meer in Buff Point, nabij Newcastle, waar we dus 2 nachten slapen.

Vanmorgen na het ontbijt zouden Rob en Linda naar een grot gaan, genaamd Deep Cave Bay, - via een strand te bereiken - en Irene bleef met Marley in het huis, zij had nog het een en ander te doen en even een ochtendje voor haar zelf. Even “uit elkaar” is goed; we hebben elkaar 3 jaar niet gezien en dan moet je niet meteen 24/7 lang op elkaars lip zitten. En met deze rondreis zijn we bijna 24/7 bij elkaar. Begrijp me goed, we genieten intens met elkaar, hoor!! Op plaatjes zag de grot er zeer mooi uit en het was 25 minuten rijden. We kwamen bij het strand aan en het regende zachtjes, maar wel zo, dat je er nat van wordt en dat het te doen was. Het was een mooi strand met hele hoge golven. Het was eb, dus we liepen over de “keien” naar de grot. Maar deze keien waren toch wel door de regen op sommige stukken aardig glad, dus oppassen geblazen. Echter, we bleven heel lang hangen op het strand om te kijken naar de hoge golven, die op deze keien sloegen. Prachtig! We werden aardig nat van de regen en besloten maar terug te gaan. De grot konden we toch niet bereiken. We wilden nog ergens koffiedrinken en boodschappen meenemen voor de lunch, het was echter Anzac-day. Op deze dag worden mensen in Australië en Nieuw-Zeeland herdacht, die aan oorlogen, conflicten en dergelijke hebben deelgenomen. Dit betekent een vrije dag voor de Australiërs. Alle winkels waren dus gesloten… We vonden toch een kleine supermarkt en een bakkerij, die gelukkig open waren. Na de lunch gingen we met z’n allen naar een Doggy-beach, waar Marley weer 100x zo veel heeft gelopen als wij. Was een mooi strand met aardig hoge golven. Weer terug bij onze accommodatie ging Irene kajakken, die bij ons huis stond. Ze moest van een hoge steiger af, dus ze had even hulp nodig. Zij voer weg, maar Marley was in staat haar achterna te springen van die hoge steiger af, dus die moesten we met “geweld” tegenhouden. Ik heb haar riem maar even gehaald voor alle zekerheid. Na het kajak-avontuur hebben we weer gezellig op onze veranda een drankje en hapje gedaan, die zullen we wel missen. We hebben weer in ons onderkomen gegeten.

We zijn nu ongeveer een week in Australië en welke indruk heeft dit immense land tot op heden op mij heeft gemaakt: de Aussies zijn supervriendelijke mensen, soms versta ik ze amper door het “knauwerige” accent (maar mijn gehoor is ook niet meer wat het is geweest, dus daar kan het ook aan liggen). Het land op zich is heel mooi en dan heb ik nog maar een ietsiepietsie gezien. Het is een duur land: boodschappen doen is duur, hoewel uit eten wel weer meevalt. Een ander iets wat ik heel erg mis, is bruin brood! Ze hebben hier alleen wit brood, ook wel een soort van bruin brood, maar dat is eigenlijk desembrood. Zoals ik al eerder schreef, is de benzine hier spotgoedkoop. En wat een dingetje blijft voor mij (hoewel het ietsje beter gaat) is het links rijden. Zo apart! Maar ik hoef gelukkig niet te rijden, misschien zal ik aan het eind van de vakantie wel gewend zijn…

Morgen gaan we 3 nachten naar Sydney. Het is geen verre rit, ongeveer 150 km, dus dat wordt een eitje vergeleken met die andere ritten. Ben zeer benieuwd naar Sydney. Het is de eerste stad, die we aandoen.

Jullie missen misschien de skippy’s en de koala’s, maar die komen écht nog aan de beurt. Keep following us.

Groetjes,

Linda