Herenigd
Dag 3 – 21 april 2022
Het weerzien
Leuk om de reacties te lezen. Dat vinden we heel leuk!
Het is nu donderdagochtend. We zitten in onze mooie appartement even bij te komen van alle hectiek en emotie van gisteren: het weerzien met Irene.
Na een goede vlucht uit Adelaide kwamen we op tijd aan in Brisbane. Druk lopend uit het vliegtuig ons afvragend op welke band de koffers zouden aankomen, lopen we een trap af en wat schetst onze verbazing: daar staat Irene!!!! WAUW. Tja, dan gaat alles heel snel en heel emotioneel. We vliegen elkaar in de armen en de rest laat ik aan jullie verbeelding over. WAUW. Ongelooflijk, na drie jaar kunnen we elkaar weer zien en aanraken. Een ongelooflijk gevoel. Niet te bevatten.
We halen de koffers op (en je zult het niet geloven, maar die kwamen als eerste van de band rollen!!) en Irene rijdt ons naar de autoverhuur. Daar aangekomen alles keurig afgehandeld en zoeken we de huurauto op. Een Kia SUV-Sportage, mooie auto. Later in deze blog zullen jullie hem wel een keer voorbij zien komen op een foto. Enfin, Rob zou daarin rijden en ik stapte in bij Irene. Normaal is het een uurtje, maar nu hadden we file en zou het een half uurtje langer duren. Tijdens de rit keek ik telkens in de spiegel of Rob ons nog steeds achtervolgde, want ze rijden daar wel aan de linkerkant, hè. Maar jullie kennen Rob en weten dat ie die klus goed klaart. Ik zelf vind het een hele rare gewaarwording. Echter, Irene wordt in de auto gebeld door het autoverhuurbedrijf dat Rob zijn creditcard daar heeft laten liggen. Sjonge, wij weer terug. We waren al 15 minuten onderweg! Enfin, dat is in orde gekomen. Uiteindelijk komen we in het donker aan, het wordt hier altijd – zomer én winter – om een uur of 1800 uur donker, bij het huis van Irene. We worden hartelijk ontvangen door Marley, haar hond. Wat een lief beest! Na een rondleiding door haar leuke huis, drinken we wat op het terras. Ondertussen komt Elijah ook thuis. Even een korte uitleg voor degenen die niet weten wie dit is: Elijah is haar ex-vriend, maar ze wonen nog steeds samen, het klikt enorm tussen die twee en het is moeilijk om in de Goldcoast, waar zij dus wonen, een betaalbaar appartement c.q. huis te vinden voor een alleenstaande. Na de kennismaking en een drankje besluiten we om met zijn viertjes uit eten te gaan. Wat hebben wij een moordavond gehad. Goed gegeten (onze eerste normale maaltijd sinds maandag), heel veel gepraat, maar vooral heel veel gelachen. Elijah is een heel leuke jongeman, die ook nog eens humor heeft. Irene en hij hebben een hele goede klik samen. Na afloop van een bijzondere avond lopen we terug naar hun huis, waar we afscheid nemen en naar ons eigen appartement op 5 minuten rijden. Tja, nu moest ik dus bij Rob in de auto … was even spannend, want het is donker en we rijden aan de verkeerde kant. Maar we zijn goed aangekomen bij ons appartement, toen we tot de ontdekking kwamen dat al onze spullen nog in de auto van Irene liggen… pfft… bellen dat we er weer aankomen om de spullen op te halen, echter het Australische telefoonkaartje werkte nog niet naar behoren, wat inhield dat we de weg naar Irene niet terug kunnen vinden, want Google Maps werkte niet, dus gebeld met Irene, die ons beloofde de spullen te komen brengen. Het duurde geen 5 minuten of daar kwam ze aangereden. Alles uitgeladen en het appartement (wat ook nog even zoeken was hoe binnen te komen) laten zien. Het is een prima appartement. Hier zijn we drie nachten, want zaterdag gaan we met Irene en Marley op pad voor een rondreisje, maar daar later meer over uiteraard.
Het is nu donderdagochtend. Rob en ik hebben net even wat boodschapjes gedaan (dure wereld hier, hoor!) met de auto. Wat is het toch vreemd links rijden!! Nu zat ik natuurlijk bij Rob in de auto, maar moest echt mijn mond houden om Rob te laten concentreren op de weg en alle aparte verkeersregels. Maar hé, we hebben het gered. Haha. We houden even een paar dagen rust om te acclimatiseren. We gaan straks lekker met Irene en Marley naar het strand. Het is hier wárm!! Heerlijk, hoor. We gaan er iets moois van maken. Als jullie geïnteresseerd zijn, blijf dan dit blog volgen. Fijne dag en tot schrijfs.
Groetjes,
Linda
P.S. Rob gaat van de week schrijven, hoor!!
Reacties
Reacties
Hallo Rob, Linda en Irene,
Wat fijn dat jullie elkaar eindelijk kunnen omhelsden.
Genieten groet Jacob en Marion
Na de hectiek van de reis en weerzien even lekker bijkomen!
Veel plezier en blijf schrijven!
Eindelijk dan! Elkaar weer kunnen zien, horen én aanraken, hoe fijn is dat!
Een hele mooie tijd met z’n drietjes! We volgen jullie met genoegen ?
He he eindelijk verenigd. Jouw reactie dat je Irene zag ?geweldig! En dan dat rijden links en in het donker..
Maar heerlijke auto de Kia Sportage ..hebben wij ook nog gehad. Veel plezier maar weer en op naar jullie nieuwe avonturen!
Eindelijk hebben jullie elkaar weer kunnen omhelzen. Geweldig! Wat n avontuur hebben jullie weer meegemaakt met vliegen, auto en pinpas ? Geniet nog lekker!
Wat leuk om al jullie verhalen te lezen. Fijn dat jullie elkaar eindelijk weer kunnen zien, geniet van elkaar en natuurlijk van Australië!
Wat fijn dat het aan het einde van de lange reis zo meezat met de koffers en dat jullie zo onverwacht snel Irene zagen. Bij het lezen van jullie weerzien kreeg ik direct een ""all you need is love" gevoel en kreeg ik de tranen in mijn ogen. Ik ben zo blij voor jullie! Links rijden lijkt mij ook heel raar, maar het zal vast wennen. Nu lekker bijkomen van de reis en de emoties. Heel veel plezier!
Heerlijk dit te lezen!! Een geweldig weerzien voor jullie en dan door de emoties van alles laten liggen :-) . Saai is het zeker niet en zal het ook niet worden. Nu al top voor jullie!
Ik heb genoten van het reisverslag en jullie hereniging met Irene. Wat zal dat een emotioneel moment zijn geweest. Ik wist niet dat het zo makkelijk is om over zo’n grote afstand contact te houden. Prachtig!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}