31 augustus, 1 september en 2 september

Dank voor de reacties, die vinden we erg leuk om te lezen.

Donderdag 31 augustus

Onze avonturen in Victoria zijn voorbij. We vlogen deze morgen vanaf Melbourne naar de Gold Coast, waar Irene woont. Om 6 uur ’s morgens zijn we vertrokken, omdat het nog wel een pittige rit was en we wisten niet hoe druk het rond Melbourne zou zijn. Druk was het wel, maar we konden lekker doorrijden, zodat we ruim op tijd op het vliegveld waren. Auto ingeleverd en op naar de vertrekhal. We hadden echter al een mail ontvangen, dat onze vlucht een vertraging drie kwartier had. Eerst maar eens de koffer ingecheckt, dan waren we die maar kwijt. Nu was het wachten. Toen het tijd was om te boarden, moesten de andere passagiers er nog uit. Uiteindelijk zijn we met een uur vertraging weggekomen. De vlucht duurde 2 uur. Aangekomen op de luchthaven van de Gold Coast kwam de koffer snel en door naar buiten om de chauffeur van ons autohuurbedrijf te vinden. Die reed net weg. Dus even bellen met de company en dat duurde nog wel 15 minuten. Uiteindelijk kregen we een auto, die heerlijk reed, veel beter dan die van de afgelopen 10 dagen, dat was dan maar een “oude barrel”. We hadden honger en besloten eerst even een lekkere fish and chips te eten. We gingen ook maar gelijk boodschappen doen, dan was alles klaar voor ons bezoek aan onze accommodatie in Witheren, waar Irene woont. Om 17.00 uur arriveerden we Witheren, gelukkig nog met licht, want het is daar om 18.00 uur al donker. Daar moesten we wachten voor het hek en onze komst aankondigen. Na 1 minuut zagen we een man in de verte met een hond komen aanlopen. Die hond was dus Marley en die man bleek Dave, de eigenaar van het complex, te zijn. Ik ging de auto uit en riep Marley’s naam. Ze kwam op me afgerend en probeerde onder het hek door te kruipen. Ze is niet dik, maar ze moest zich echt wringen om eronder door te kruipen. Rob was ondertussen ook uitgestapt. En ze herkende ons, de lieverd! We maakten kennis met Dave en zijn zoontjes en reden omhoog naar het huis van Irene, want daarnaast is er nog een appartement (nog groter dan ons appartement in Uitgeest!), waar wij de komende weken zouden verblijven. Leuk onderkomen! Wat is Dave een aardige man. We hebben natuurlijk ook meteen Irenes huis geïnspecteerd. Leuk! Even een opmerking, Irene kwam pas vrijdagavond aan vanuit haar werk. Later die avond maakten we ook kennis met Serina, zijn vrouw, ook al zo’n leuk mens. Na installatie kwam Dave vertellen over de volle maan. Of we meegingen naar zijn huis. Daar hebben we nog een uur staan praten onder het genot van een biertje. Iedereen in Australië drinkt bier! We gingen vroeg naar bed, want we waren aardig moe!

Vrijdag 1 september

We waren op tijd wakker. We hadden goed geslapen. Wat was het mooi weer, dat waren we niet meer gewend. We keken het complex eens goed rond. Wat een grootte. Daar loopt Marley dus de hele dag rond. Als Irene aan het werk is, passen zij op haar. Ze hebben ook twee jonge zoontjes, die gek zijn van Marley. Marley kan ook Irene haar huis in, maar ze slaapt ook vaak bij het gezin. Marley heeft een proostleven daar! We spraken Dave en Serina ook nog even die ochtend en werden al uitgenodigd voor die avond om een biertje te komen drinken met Irene bij het vuur, dat ze gingen aansteken. Gezellig. We kregen bericht dat de koffers in Brisbane waren aangekomen en dat ze rond 13.00 uur ingeklaard gingen worden en daarna zouden wij gebeld worden om ze op te halen. Yeah, eindelijk! Wij zijn die ochtend een rondje gaan rijden en hier en daar kwam het toch wel bekend voor. Uiteindelijk maakten we een stop bij het Flying Bean Café. Aan de overkant van dat café is toch een uitzicht! Prachtig. Het was een nationale vrije dag, dus vele motorrijders waren daar ook. Je moest wel een tijdje op je koffie met gebak wachten, want er werkten daar mensen met een beperking, maar het was de moeite waard, zo lekker in het warme zonnetje, waarnaar we zo verlangden.

’s Middags om 15.00 uur hadden we nog geen telefoontje over de koffers gehad. We gingen zelf bellen. We kregen bericht dat ze klaar stonden en opgehaald konden worden! Dan denk ik bel dan even, maar anyway we “vlogen” de auto in op weg naar Brisbane Airport (een uur en 15 minuten rijden en dus ook weer terug!). Daar aangekomen op weg naar het adres dat we hadden op gekregen. Niet te vinden dus. Er liep een oude dame (medewerkster), waaraan we vroegen waar we moesten zijn. Ze heeft de hele route met ons meegelopen, want we hadden het echt niet kunnen vinden. Maar na binnenkomst in die ruimte waren we met 2 minuten er weer uit mét koffers!!! Zo blij als kinderen waren we, dat we er zelfs een foto van hebben genomen. Daar het een vrije feestdag was, was het gelukkig niet druk op de weg, wat normaal wel is, want we zaten in de spits. In het appartement weer aangekomen ging Rob gauw koken en ik begon de koffers uit te pakken en dan besef je wat je wel niet allemaal mee hebt….

Om 20.30 uur zaten we aan de hap en daarna was het wachten op Irene. Zij arriveerde rond 21.45 uur, bekaf (ze had 3 weken aaneen gewerkt!). Na de begroeting hebben we onder het genot van een biertje lekker bijgekletst en zo werd het algauw 24.00 uur. Op naar bed.

Zaterdag 2 september

Om 9.00 uur zouden we uit ontbijten gaan. Het was heel druk bij Café Metz in Canungra (dorpje 5 minuten verderop, want Witheren stelt als dorpje niets voor, alleen maar huizen). We hebben er heerlijk ontbeten en zijn toen ieder onze weg gegaan, want Irene had nog het een en ander te doen voor morgen. Wij zijn met Marley een stuk in het bos gaan wandelen. Was best wel steil, dus alleen maar klimmen. Marley loopt drie keer zoveel als ons. Daarna gingen we een rondje toeren, een soort van trip to down memorylane, en hebben o.a. haar oude huis bezocht en nog wat plaatsen. Lunchen hebben we niet gedaan, want we zaten nog vol van het ontbijt. We hebben later die middag onze huurauto ingeleverd en Irene kwam ons daar afhalen. We zouden eigenlijk uit eten, maar Irene is nog moe. En we moesten nog pakken voor morgen. Morgenochtend vroeg vliegen we namelijk met zijn drietjes naar Darwin (Northern Territory), waar het 33 graden is. Gelukkig dat we de koffers hebben, want daar zat juist onze zomerkleding in. Wat we in Darwin gaan doen, blijf ons volgen. Vanavond op tijd onder de wol.

Groetjes, Linda